niedziela, 14 lipca 2013

Klaustrofilia


Klaustrofilia

Zamknięta w małym pokoju

Uwięziona w ciemnej komórce

Zwrócona twarzą do okna

Bez żadnych widoków

Wystarcza jej miejsca do życia

Tylko na wdechu

Co prawda nie może ruszyć głową

Nie mówiąc o rozumie

Ale nie narzeka

Nie błaga o litość nie żąda wolności

Ni nie chce wyrwać się do przodu

By zderzyć się z szybą

Nie widzi takiej potrzeby

Zapomniała już jak się tu znalazła

Dokąd zmierzała o czym marzyła

Jaki był cel jej wędrówki

Tu jej jest kres

Zależy jej tylko na tym

By nikt jej stąd nie cofnął

Wystarcza jej że tu jest

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz